De manier waarop we waren
Na een onderbreking van vijf jaar lijkt deze reis meer op een inspectietour.
In augustus 1997 bracht ik mijn eerste bezoek aan Thailand en aan Tawan Bar aan Surawong Road. Ik vond het zo leuk omdat ik me zo aangetrokken voel tot mannelijke mannen. Ik ben sindsdien ongeveer tien keer in deze prachtige bar geweest, schat ik, voordat ik hem opnieuw bezocht, in mei 2015, twee weken geleden. Opnieuw In 2010 ging ik naar BKK, puur voor deze bar en het geweldige Gay-uitgaansleven van de stad. Toen stopte ik met reizen daar. Maar dit jaar besloot ik het opnieuw te bekijken nadat er de afgelopen vijf jaar zoveel in dit land was gebeurd: moordende overstromingen, gewelddadige protesten, militaire staatsgrepen en de staat van beleg die pas onlangs werd opgeheven. Trekt BKK vandaag minder toeristen aan? Hoe kijkt de huidige regering naar de seksindustrie in het land? Verliest de stad daardoor haar charme als Gayparadijs in Azië? Ik hoopte van niet. Veel bleef hetzelfde, met enkele kleine wijzigingen.
Er werken nog steeds veel krachtpatsers in Tawan, sommigen zijn een lust voor het oog. Maar het bestaan van zulke [Tawans] shows betekent dat BKK net zo wild is als altijd. En in het weekend zit Tawan nog vol met spieraanbidders. Dat is geweldig. Elke keer als ik naar Tawan ga, kan ik altijd een of twee go-go-dansers vinden waar ik knikkende knieën van kan krijgen. Deze keer is geen uitzondering. Dreamboy, een andere go-go-bar op ongeveer vijf minuten lopen van Tawan, is net zo populair als voorheen. Ik heb ervoor gekozen om het te bekijken omdat ik de indruk heb dat het ook gespierde jongens te bieden heeft, hoewel niet zoveel als in Tawan. Nou, ik genoot nog steeds van de shows, maar leuker was hoe de eerste keer, vooral vrouwelijke, bezoekers reageerden op de mannen op het podium die een stijve voor hun ogen droegen. Oh! Er waren vijf Mandarijn sprekende mooie jonge dames, duidelijk nieuwkomers, op de eerste rij. Ze keken verbijsterd en vervolgens beschaamd. Sommigen zagen er later gebiologeerd uit, terwijl een van hen er een beetje ongemakkelijk en misschien beledigd uitzag (misschien deed ze alsof). Een ander leek behoorlijk geschokt en opgewonden tegelijk. De gezichtsuitdrukkingen van deze meisjes waren leuker dan de shows! Aan de andere kant is Albury, ooit een populaire massagesalon voor Gaymannen, een paar jaar geleden gesloten. Dat is jammer. Deze keer ging ik naar V Club, een andere geweldige massagesalon die bekend staat om zijn faciliteiten en masseurs, en vroeg hoeveel ik zou moeten betalen als de masseur naar mijn hotel komt. Dat is minimaal 3,800 baht - 800 betaald aan de massagewinkel en minimaal 3,000 voor de masseur. Daarentegen hoef ik slechts 1,700 baht te betalen – 700 aan de winkel en 1,000 aan de masseur – als de service wordt aangeboden in deze massagesalon. Wat een verschil! Ik heb uiteindelijk besloten om geen enkele dienst te kopen. En de volgende dag bracht ik een bezoek aan een relatief nieuwe Gaysauna genaamd Chakran (toegang 250 baht) in hetzelfde gebouw waar V Club is gevestigd. Ik koos ervoor om die dag te bezoeken omdat ik hoorde dat er dan een krachtpatsershow zou worden opgevoerd. Chakran is echt een goed uitgeruste Gaysauna, net als Babylon. Maar de show van de krachtpatsers is totaal anders dan ik had verwacht. Nou, ik zat op een bankje bij het zwembad en vond toen om ongeveer 20 uur twee volledig naakte hunks die de liefde aan het bedrijven waren naast me - de tijd dat de show zou moeten beginnen. Zo'n scène trok al snel een menigte geile mannen aan die de "show" naderden. De twee "acteurs" liepen vervolgens naar en verdwenen in de donkere "naakte zone" achter de bank. Ik wist niet wat er daarna gebeurde, maar ik weet zeker dat dit de 'show' is. Ik heb wel wat spieren gezien, maar ik verwachtte een show van 30 minuten waarin minstens 10 jongens pronken met hun spieren. Hoe dan ook, dat de massagesalon en de sauna in hetzelfde gebouw zijn, is zo handig. Welke andere veranderingen hebben zich de afgelopen vijf jaar bij BKK voorgedaan? Aan Surawong Road werd een gloednieuw Le Meridian Hotel gebouwd. Het BTS-netwerk is uitgebreid en de treinen lijken drukker dan ooit. Het is vaker dat go-go-bars aankondigingen in het Mandarijn horen doen. En je moet meer dan vijf jaar geleden betalen voor toelating tot hen. 350 baht voor Tawan en 450 voor Dreamboy. Ik begrijp niet waarom Dreamboy zoveel meer rekent. De shows van Dreamboy zijn interessanter, maar go-go-dansers in Tawan hebben meer spieren aangescherpt door urenlang te trainen in sportscholen of in Lumpini Park. Wil je een jongen meenemen naar je hotel, dan moet je 650 baht betalen aan Dreamboy en 500 baht aan Tawan, al is de minimale fooi voor de jongen zelf steevast 2,000 baht.
Ik miste een van de mannen die ik dit keer naar mijn hotel had gebracht. Ik begon hem te missen kort nadat hij die avond mijn kamer had verlaten. Hij was vroeger een arbeider en dat vond ik leuk en daarom hou ik van Maurice van EM Forster en Lady Chatterley's minnaar door DH Laurens. Op de vraag of hij Gay is, zei hij nee en hij is een MAN. En ik merkte dat hij me als een meisje behandelde en er daarom best comfortabel en toegewijd uitzag bij het verlenen van zijn dienst. Hij was een van de weinige go-go-jongens die me op de mond had gekust!