De faciliteit is volledig ontoegankelijk voor iedereen met een rolstoel. Je kunt MISSCHIEN 10 meter tussen de deur krijgen, maar als je naar de badkamer wilt of toegang wilt tot de meeste tafels ... vergeet het maar. Er is blijkbaar een pooltafel boven, maar daar is geen lift of oprit. Ik hoorde ook een artiest praten over hoe moeilijk de trap naar de kleedkamers is voor de artiesten, dus ik kan me niet voorstellen hoe onmogelijk het zou zijn voor artiesten met enige vorm van problemen met hun benen (ik ben relatief valide maar ik heb gekneusde knieën dankzij het cheerleaden van tieners, en het klinkt alsof de hele benedenverdieping grotendeels ontoegankelijk voor mij zou zijn). Ik ontdekte ook dat de eigenaar wordt geconfronteerd met rechtszaken wegens racisme en tips voor het stelen, en iets over het niet betalen van haar werknemers tijdens de lockdown. Het is echt jammer dat een van de weinige lesbische bars in het hele land eigendom is van zo'n vreselijk persoon. Ik wil een lesbische bar steunen omdat er zo weinig zijn, maar ik kan dit bedrijf niet moreel of ethisch steunen.